-
1 dik
круто́й* * *1.1) вертика́льный; перпендикуля́рный тж. мат.dik cizgi — перпендикуля́р, вертика́ль; норма́ль
dik kesik — вертика́льное сече́ние
dik kesim — про́филь, вертика́льная прое́кция
dik yaka — стоя́чий воротни́к
2) отве́сный, круто́й; обры́вистыйdik kaya — отве́сная скала́
dik yamaç — круто́й спуск
dik yokuş — круто́й подъём
3) мат. прямоуго́льный4) перен. о́стрый; колю́чий, щети́нистый, ерши́стый; вызыва́ющийdik cevap — ре́зкий отве́т; прямо́й отве́т
dik kafalı — упря́мый; упо́рный
dik rüzgâr — встре́чный ве́тер
dik ses — пронзи́тельный / ре́зкий / неприя́тный го́лос
2. врз.dik sözlü — ре́зкий ( о человеке)
пря́моdik bakmak — при́стально / пря́мо смотре́ть (на кого-л.); уста́виться (на кого-л.)
dik dik — стро́го, суро́во; ре́зко
dik dik bakmak — а) стро́го-стро́го взгляну́ть; б) посмотре́ть внима́тельно; посмотре́ть пря́мо в глаза́
dik dik cevap vermek — ре́зко отвеча́ть
•• -
2 dik
(-ki)1.1) вертика́льный; перпендикуля́рный тж. мат.dik borulu kazan — тех., вертика́льный водотру́бный котёл
dik çizgi — перпендикуля́р, вертика́ль; норма́ль
2) отве́сный, круто́й; обры́вистыйdik kaya — отве́сная ска́ла
dik mahrek — воен. крута́я (навесна́я) траекто́рия
dik yamaç — круто́й склон
dik yokuş — круто́й подъём
3) мат. прямоуго́льный; ортогона́льныйdik açı — прямо́й у́гол
dik dörtgen — прямоуго́льник
dik koni — прямо́й ко́нус
dik prizma — пряма́я при́зма
dik üçgen — прямоуго́льный треуго́льник
dik yamuk — равнобе́дренная трапе́ция
4) перен. о́стрый; колю́чий, щети́нистый, ерши́стый; вызыва́ющий2.в разн. знач. пря́моdik durmak — стоя́ть пря́мо
dik bakmak — при́стально смотре́ть на кого, уста́виться на кого
dik dik — а) стро́го, суро́во, жёстко; б) ре́зко, пря́мо
dik dik bakmak — а) суро́во взгляну́ть; б) посмотре́ть пря́мо в глаза́
См. также в других словарях:
dik dik bakmak — çok sert bir biçimde, sert sert, öfkeli öfkeli bakmak Hiçbir şey söylemeden dik dik baktı. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
dik — sf. 1) Yatay bir düzleme göre yer çekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan Sağlam yapılı, dik duruşlu bir gençti o yıllarda. N. Cumalı 2) Yatık durmayan, sert Dik saç. 3) Sert, kalın, tok (ses) Sesi dik ve küstahtı, söylediklerini aşağı salonda … Çağatay Osmanlı Sözlük
titrü bakmak — dik bakmak, keskin gözle bakmak, II, 292; III, 272 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
tîtinü bakmak — dik, keskin bakmak, II, 144 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
diklaşmak — dik dik bakmak, ayakda durmak, beraber olmak, bir yerde aram eylemek … Çağatay Osmanlı Sözlük
gözle yemek — 1) bir şeye çok istekle ve dik dik bakmak 2) göz değdirmek Çocuğu gözle yediler … Çağatay Osmanlı Sözlük
titinmek — dayanmak, direnmek, dik bakmak II, 144 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
titmek — (yara) acımak I, 386 direnmek, karşı koymak; dik bakmak II, 292 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
dikilmek — 1. nsz 1) Dikme (I) işi yapılmak Buraya anıt dikilecek. Bahçeye ağaçlar dikildi. 2) Dik duruma gelmek 3) Ayakta durmak Hissem neyse ben de isterim diye karşıma dikilmez mi? H. Taner 4) Göz belli bir noktaya uzun süre bakmak Gözlerime dikilen… … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
boş — sf. 1) İçinde, üstünde hiç kimse veya hiçbir şey bulunmayan, dolu karşıtı Yaralı kaymakamla iki emir eri de boş kalan kompartımana rahatça yerleştiler. A. Gündüz 2) Görevlisi olmayan (iş, görev), münhal Boş kadro. 3) Yapılacak işi olmayan, işsiz… … Çağatay Osmanlı Sözlük